Ζωή. Ποιό το νόημα της?... 

Ζωή.Τι πραγματικά κρύβεται πίσω απο αυτήν την λέξη; Πίσω απο τα χιλιάδες πρόσωπα και καταστάσεις. Έχουμε πραγματικά αναρωτηθεί ποτε; Αν υπάρχει κάτι πιο ισχυρό. Κάτι που ο απλός ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να φανταστεί, πόσο μάλλον να κατανοήσει.
Δεν ξέρω πολλά..Δεκαέξι χρόνια δεν είναι αρκετά για να μάθεις. Τι θα μπορούσε, λοιπόν, ενα δεκαεξάχρονο παιδί να ξέρει για την Ζωη; Τον ορισμό της που γενιές και γενιές ψάχνουν να ανακαλύψουν. Τι μπορεί να γνωρίζει ένα δεκαεξάχρονο για την φιλία; Την αγάπη; Τον πόνο; Καποιοι θα τολμούσαν να πουν πως σε μια τόσο νεαρή ηλικία αδυνατείς να κατανοήσεις πολλά πράγματα.
Το θέμα όμως, είναι πως σε όποια ηλικία και αν βαδίζεις, είναι αδύνατον να γνωρίζεις πολλά για ένα τόσο μεγάλο ζήτημα. Η ζωή, μια ζωή μαθαίνετε. Αλλα και αυτός ο χρόνος είναι περιορισμένος. Όλοι είμαστε περαστικοί στο μονοπάτι της ζωής. Ένα μονοπάτι με μοναδική κατεύθυνση, ευθεία. Έστω και ένα λάθος βήμα αν υπάρξει, δεν υπάρχει γυρισμός. Πολλοί, βλέπετε, κάνουν τα περισσότερά τους βήματα προσπαθώντας να ανακαλύψουν εύκολους τρόπους να βαδίσεις αυτό το μονοπάτι. Χωρίς λύπη, χωρίς πόνο, χωρίς εμπόδια, την ''τέλεια ζωή'' θα έλεγαν κάποιοι. Αδυνατούν να καταλάβουν πως ο χρόνος τους τελειώνει, τα βήματα λιγοστεύουν... και τότε λίγο πρίν το τέλος, έχοντας μείνει με τα τελευταία βήματά τους, μετανιώνουν. Μετανιώνουν κάθε ένα βήμα που έκαναν ψάχνοντας κάτι που ουσιαστικά δεν υπήρχε ποτέ. Και μετα....Μετά φεύγουν. Εξαφανίζονται. Τους καταπίνει η πόρτα στο τέλος του μονοπατιού και ποτέ δεν ξαναγυρίζουν... το μόνο που έμεινε μετά την ύπαρξή τους, είναι η Λήθη.
Η ζωή, βλέπετε, είναι σαν ένα σχοινί. Κάποια στιγμή θα κοπεί. Δυστηχώς, είναι αναπόφεκτο. Έτσι λειτουργεί η φύση. Οπότε βαδίζοντας κατά μήκος του λεπτού σχοινιού, μην προσπαθείτε να βρείτε τρόπους, λύσεις για να αποφύγετε το αναπόφεκτο. Είναι ανούσιο. Ζήστε κάθε βήμα, κάθε στιγμή της ζωής. Βρείτε την δικιά σας συνταγή της ευτυχίας. Αναζητήστε αυτό που δίνει χρώμα στην μονότονη ζωή και ζωγραφίστε. Δεν χρειάζεστε οδηγό. Είναι εκεί, μπροστά σας. Ανοίξτε τα μάτια και κοιτάξτε ευθεία. Το χρώμα θα σας καθοδηγήσει. Όσον αφορά τις δυσκολίες, πάντα θα υπάρχουν. Όχι για να μας δυσκολεύουν, αλλά για να μας διδάξουν. Να μας διδάξουν πως μετά απο κάθε καταιγίδα, σειρά έχει ο ήλιος.
Έτσι έμαθα και εγω λοιπόν. Έτσι ανακάλυψα το νόημα της ζωής. Της δικιάς μου ζωής. Μέσα απο καταστάσεις. Δύσκολες μεν, αλλά τα κατάφερα. Το πως και το τι συνέβει, όμως, είναι άλλη ιστορία..